Oprichting Soefi-Contact door Gawery Voûte. Zij voer met haar groep al vanaf het einde van de jaren 50 een onafhankelijke koers. Er wordt gekozen voor de verenigingsvorm die een meer democratisch karakter heeft dan de hiërarchische structuur van de Soefi Beweging. Voor de innerlijke school wordt een Soefi Raad opgericht die te werk gaat op basis van meritocratie. Mensen met aantoonbare verdiensten binnen het soefiwerk krijgen van de raad meer verantwoordelijkheid, bijvoorbeeld het recht op inwijding. De graden Shaikh en Khalif worden hierbij niet overgenomen van de oorspronkelijke Soefi Beweging. [1]

De toon werd in de eerste periode gezet door mensen die oorspronkelijk bij de Soefi Beweging hoorden. Belangrijke inspiratoren waren uiteraard Gawery en Manohary Voûte die nog door Inayat Khan zelf waren ingewijd. Gawery was al decennia lang centrumleider van Haarlem, hetgeen betekende dat Haarlem uiteindelijke de thuisbasis werd van de vereniging Soefi-Contact. In die jaren bestonden er warme banden met het centrum Hilversum van de Soefi Beweging, die toen werd geleid door Ramana Klaassen, een vriendin van Gawery en Manohary die allen in Hilversum woonden. Al snel na het ontstaan van Soefi-Contact werd het leiderschap van de afdeling Haarlem overgenomen door Hakima Staphorst. Enkele andere belangrijke steunpilaren in de oprichtingstijd waren onder meer Madelon Andre de la Porte, Heleen Calkoen, Hakima Staphorst, Ellinor en Onno Troelstra, en al snel ook Moïna Teller, die een mureed was van Sirdar van Tuyll. Moïna werd de eerste voorzitter van het landelijk bestuur van de vereniging. Al die jaren kende de vereniging zo rond de 100 leden (nu 90). In de loop van de jaren ontstonden meer centra. Zo waren er afdelingen in Veenendaal, Den Helder – later Alkmaar – en Bussum.  Op dit moment kent de vereniging drie afdelingen: Alkmaar, Bussum en Haarlem. [2]

Onderstaand artikel uit Dagblad De Tijd is een bespreking van het werk ‘Lusthof der liefde’ dat verschenen is bij uitgeverij Ank Hermes Deventer. Een van de gedachten uit het artikel is dat we het traditionele soefisme toch niet moeten verwarren met de Soefi Beweging van Inayat Khan, een gedachte die vaker wordt geuit in de kritische pers.

Het Nieuwsblad van het Noorden bericht over een lezing van Phiroz Pool en de arts H. Stiekema op maandag 25 maart. Waarschijnlijk is de genoemde arts Han Stiekema (zie ook: https://www.the-great-learning.com/index-2017nl.htm)

Het Nieuwsblad van het Noorden van vrijdag 22 maart 1974

Murshid Fazal wil dat de vier activiteiten van de Soefi Beweging (Innerlijke School, Broederschap, Universele Eredienst en Healing) zelfstandig zijn met een eigen management. [3]

In juli, mogelijk tijdens de zomerschool, houdt Fazal Inayat Khan een seminar over de Church of All (Kerk van Allen, een alternatieve benaming van de Universele Eredienst). Fazal is hoofd van deze activiteit, Siraj-un-Munir genoemd.

Half november (waarschijnlijk vrijdag 15 november) organiseert Nawab Lint een voorlichtingsavond over de Soefi Beweging in wijkgebouw De Splitting in Drachten. Er komen 14 mensen op af, 9 mannen en vier vrouwen. De spreker is Phiroz Pool uit Bloemendaal. In een artikel in de Leeuwarder krant staat een uitgebreid verslag van de bijeenkomst. Nawab is bezig om in Friesland een Soefi centrum op te richten. Vanaf 1977 verschijnt het centrum in oprichting in de Soefi Gedachte.

Op 25 december 1974 overlijdt Shaukat van der Linde-Faber [4] op 81 jarige leeftijd. Ze werkte voor het Soefisme in Laren en later in Hilversum. Gaf als centrumleidster in Hilversum klassen in haar woonhuis aan de Sweelincklaan. In het maartnummer van de Soefi Gedachte verschijnt haar In Memoriam van de hand van Ramana Klaassen, haar opvolgster.

Azim van Beek blijft schrijven voor de Soefi Gedachte vanuit Pinelands, Kaapstad, Zuid Afrika.