Op 1 maart van dit jaar wordt Murshidzade Hidayat Inayat-Khan benoemd tot Representative General (algemeen vertegenwoordiger) van de Soefi Beweging. Tevens ontvangt hij de titel Pir-o-Murshid. Hiermee komt formeel een einde van het collectieve leiderschap dat in 1982 was aangetreden. Karimbakhsh, die namens de leadership council op trad als Algemeen Vertegenwoordiger, krijgt nu de functie als Executive Supervisor. Daarnaast wordt hij president van de Zomerschool. Mahmood Khan, die tot dan toe de familietitel Shaikh-ul-Mashaik droeg, kiest nu voor de titel: Mashaikh Mahmood Khan-e-Maulabakhsh. Twee maanden later wordt overeengekomen, vanuit een initiatief van Hidayat Inayat-Khan, dat Mahmood beide titels mag blijven gebruiken. De titels behoren nu definitief tot de familietraditie (Khandan) en niet meer tot de Soefi Orde als innerlijke school (Khankah).
De gebruikelijke evenementen van de Soefi Beweging worden ook dit jaar weer georganiseerd, zomerschool (27 juli – 17 augustus), mureedsdagen, broederschapsweekenden in Land en Bosch en de drie herdenkingsdagen.
Het maartnummer van de Soefi Gedachte bevat vier In Memoriams; die van Hazina de Smet – van Pallandt (zuster van Huzurnavaz en Charlotte (Mussavira) van Pallandt), Zahir de Vries Feyens (broer van Ratan Witteveen), Bakhtavar Baak [1], centrumleidster van Enschede van 1946 tot 1964 en tot slot An de Muinck – Bleydenstein van het centrum Twente.
1993 is ook het jaar van overlijden van Latif de Ruiter op 92-jarige leeftijd, een van de laatste mureeds die Hazrat Inayat Khan nog persoonlijk hebben gekend. Latif was jarenlang actief in het centrum Amsterdam. Hij sprak regelmatig in erediensten en hield zich met healing bezig.
In het ‘Haags West Nieuws’ van dit voorjaar vinden we twee aankondigingen van lezingen in het centrum Banstraat 24, op respectievelijk 17 maart en 4 april:
Hidayat besluit om de kleur van de cherags-robes te veranderen van zwart naar bruin. Zwart zou te zwaar overkomen en een teveel gedateerd beeld uitdragen. In Canada was hier al een begin mee gemaakt. Ramana Klaassen is het niet eens met deze verandering. [2] De robes zullen worden vervaardigd door Lakshmi Sipkes uit Den Haag. [3]
In juni wordt het Actieplan 1993-1994 vastgesteld door het Dagelijks Bestuur en het Nationaal Comité. Belangrijke punten uit dit plan zijn:
- De opbouw en zorg van nieuwe en bestaande centra
- Bredere presentatie van de Boodschap
- Kadervorming (leiderschapstraining)
- Soefi-boeken en vertalingen
- Publiciteit en PR
- (contact met) andere Soefi-organisaties
- Overige punten:
- Uitbreiding van de Beweging in het buitenland
- Soefi jongeren
- Bijeenkomsten voor niet-mureeds
- Interreligieuze samenwerking
- Aandacht voor de Universel Murad Hassil (o.a. openstelling buiten de bijeenkomsten om)
De Zomerschool van dit jaar vindt plaats van 26 juli t/m 15 augustus. Het programma bestaat uit retraite- en zomerschooldagen. De laatste 2 dagen zijn open dagen. Op zondagochtend 1 augustus spreekt een dan 22 jarige Zia Inayat – Khan over de religie van Zarathoestra.
In het septembernummer van de Soefi Gedachte wordt Murshida Shahzadi Musharaff Khan – de Koningh gefeliciteerd met haar 85ste verjaardag die op 21 september gevierd wordt.
Op 12 december vindt er een Soefi Jongerendag plaats in het Holistisch Centrum in Arnhem. De dag wordt georganiseerd door Alexander Martens, Margo Bouman [4] en Paul Ketelaar. Het aantal deelnemers viel wat tegen: 9.
Het Enneagram wordt populair binnen soefikringen. Salim Lange besteed in de Soefi Gedachte van september aandacht aan het boek ‘Het Enneagram, een weg naar zelfkennis’. In latere jaren ‘90 zullen Subhan van Lohuizen en Azwin(Abdullah) Ressang het enneagram integreren in een cursusprogramma voor binnen en buiten soefikringen getiteld: De Rozentuin.
Dr. Kamila (Elisabeth) van Tricht – Keesing [5] ontvangt dit jaar de Anna-Bijnsprijs.
In Zeeland wordt gestart met Soefi activiteiten. Karimbakhsh Witteveen geeft de komende twee jaar een aantal lezingen. In 1995 starten ook klassen en erediensten in Middelburg. Amrita Zwierts wordt als contactpersoon genoemd in de Soefi Gedachte. In de verslagen van het Nationaal Comité worden het zuiden en noorden van Nederland gekenschetst als ‘ontginningsgebieden’.