Volledige kroniek van de Nederlandse Soefi historie: Periode van 1915 tot 2016

1949

Op 1 mei van dit jaar overlijdt Amina Begum, de vrouw van Inayat Khan, op 56-jarige leeftijd.

 

Op 3 maart 1949 treden Karimbakhsh Witteveen en Ratan de Vries Feijens in het huwelijk. Het echtpaar zal in de jaren ’80 en ’90 een grote rol spelen binnen de Soefi Beweging, zowel nationaal en internationaal. De rol van Karimbakhsh Witteveen duurde voort tot zijn overlijden in april 2019. De ouders van Karimbakhsh verhuizen dit jaar van Rotterdam naar Joppe in Gelderland, waar met name zijn moeder Shanti actief zal blijven als soefi, onder andere als centrumleidster van Deventer.

Ameen Carp wordt dit jaar ingewijd als mureed van de Soefi Beweging door zijn schoonvader Sirkar van Stolk. Vanaf dit jaar volgt hij klassen in Den Haag. [1]

Op 1 mei, overlijdt Amina Begum (Ora Ray Baker), de echtgenote van Hazrat Inayat Khan en de moeder van Noor-un-nisa, Vilayat, Hidayat en Khair-un-nisa (Clair). Het overlijden komt vlak nadat haar dochter Noor-un-nissa postuum onderscheiden is door de Engelse koning George VI met het George Cross en door generaal de Gaulle met het Croix de Guerre, vanwege haar ondersteuning van het verzet in Frankrijk.

 

 

 

De Zomerschool in een nieuwe locatie

De Zomerschool van dit jaar verhuist naar Den Haag, De Ruyterstraat 67, het pand van de Theosofische Vereniging. In de jaren ‘20 heeft Murshid in dit gebouw reeds enige toespraken gegeven. Mensen worden opgeroepen zich voor de Zomerschool aan te melden bij E. (Elouis, Khusnasib) Hubner Trompstraat 95 [2]. De Zomerschool duurt dit jaar van 6 tot 20 augustus.

 

 

Het verslag van de zomerschool is te vinden in het juli-decembernummer van ‘Mededelingen van de Soefi Beweging in Nederland’ en is van de hand van Shahzadi Musharaff Khan – de Koningh. Uit dit verslag:

Op donderdag 18 Augustus werd een tocht naar Katwijk gemaakt, naar de bekende plaats in de duinen, Murad Hassil. Het weer, al die dagen even sterk en stralend als de sfeer waarin we leefden, zegende ook deze dag met een niet te warme doch krachtige zon.

 

In het middelste pand met de drie bruine deuren werd van 1949 tot en met 1960
de jaarlijkse Zomerschool van de Soefi Beweging gehouden.

 

Na de Zomerschool volgen traditiegetrouw de vergaderingen van Headquarters in Genève, dit jaar voor het eerst  onder leiding van  Murshid Ali Khan, de opvolger van van Shaikh-ul-Mashaik Maheboob Khan die het jaar daarvoor was overleden. Op 26 september van dit jaar schrijft Elise Schamhart aan Nekbakht Furnée (beiden wonen in Suresnes):

Vilayat is naar Zwitserland vertrokken, voor de vergadering in Genève en om in de bergen rond te wandelen. Begin october zou hij hier weer komen. Hij heeft dagenlang verwoed schoongemaakt en het ziet er werkelijk veel beter uit in zijn kamers (in Fazal Manzil PK) [3]

Er is een Tempelfonds ingesteld, voor bijdragen aan de bouw van een Universel, bij voorkeur in Suresnes, maar eventueel in Nederland. [4]

De lezingen van Ekbal Dawlat van Goens worden dit jaar gebundeld uitgegeven.

Vanaf 1929 spreekt Sirdar van Tuyll van Serooskerken in zijn kerkzaal aan de Anna Paulownastraat 78 in Den Haag. Met ingang van 1949 worden zijn toespraken op band opgenomen tot zijn overlijden in 1958. Vanaf 1969 zullen deze toespraken worden uitgegeven in een vijftal bundels:

  • Groter Christendom I,
  • Groter Christendom II,
  • Het heilige boek der natuur,
  • De karavaan naar de eeuwigheid
  • Gebed, Meditatie, Stilte.

In de regio Rotterdam zijn dr. Van Brakel Buys, Shireen Smit – Kerbert en Kafia Blaauw actief met het geven van lezingen om daarmee de Soefi-Boodschap verder te verspreiden.

Wegens de hoge zaalhuur is er een eenmalige subsidie groot f200,- aan centrum Amersfoort verleend (maar men was uiteraard bevreesd voor het vormen van een precedent!) [5]

Wazir van Essen en zijn vrouw Zohra van Essen – van Houten emigreren naar Zuid Afrika. Wazir gaat daar werken als directeur van een visbedrijf. Ook start hij daar, samen met Sirkar van Stolk (hij emigreert in 1951 [6]), met Soefi-activiteiten.  [7]Ook Ameen Carp woont van 1950 – 1955 in Kaapstad en ondersteunt Van Essen en Van Stolk bij het opzetten van een centrum in die plaats.