Dit jaar wordt het 40-jarig jubileum van de Sufi Message gevierd. Er komt een speciale jubileum editie van The Sufi Quarterly.

Op 3 januari wordt Kadir van Lohuizen door Murshid Ali Khan benoemd tot ‘Acting National Representative (Nationaal Vertegenwoordiger) of the Sufi Movement in Holland’. Deze benoeming is zoals gebruikelijk bij alle benoemingen binnen de Soefi Beweging voor de duur van een jaar. [1]

In januari treedt Musharaff Khan op in de Prinsenhof [2] in Delft.

 

De eerste Soefi Gedachte

‘Mededelingen van de Soefi Beweging in Nederland’ wordt omgedoopt tot: ‘De Soefi Gedachte’. De hernieuwde redactie bestaat uit Azmat Faber, Shahzadi Khan – de Koningh, Mahmood Khan, Iman Kunst, Fatá van Seters en Karimbakhsh Witteveen. Het blad krijgt een meer externe oriëntatie, waar ‘Mededelingen’ een meer intern gericht orgaan was, gericht op de centra en de mureeds in Nederland. Om aan de behoefte aan interne mededelingen tegemoet te komen wordt in 1952 besloten zo nu en dan een inlegvel bij de Soefi-gedachte te voegen voor mureeds, met daarin mededelingen en aankondigingen. Azmat Faber is voorzitter van de redactie. Daarnaast vertaalde ze tot haar overlijden steeds het openingsartikel van Hazrat Inayat Khan.

 

Pir-o-Murshid Ali Khan schrijft in zijn voorwoord van de eerste uitgave van de Soefi Gedachte:

“Het is verheugend voor allen, die zich aangetrokken voelen tot de Universele Idealen der Soefi’s, dat het Soefi-tijdschrift thans in vernieuwde vorm  verschijnt.
Mogen velen zich tot samenwerking geroepen voelen, opdat “De Soefi-Gedachte” bijdragen zal tot het versterken van het onderlinge contact, dat alle zoekers naar Waarheid een behoefte is.Wat ons een gemeenschappelijke band geeft, is dat heilige vertrouwen dat in ons gesteld is, waarbij de geest van Liefde, Harmonie en Schoonheid ons verenigt om te beantwoorden aan het doel der Goddelijke Boodschap ter wille van de de ganse mensheid.
 In de naam van de Allerbarmhartigste, de Genadvolle en Goedertierene God, in zijn Boodschapper en het in Zijn dienst staan ter wille van allen, ligt elke werkelijke vreugde en voorspoed, en elk wezenlijk succes besloten.”

Verder in dit eerste nummer:

“Centrum te Leiden geopend
Een zeventiende centrum in de rij der Nederlandse Soefi-Centra werd onlangs te Leiden geopend met een Universele Eredienst. De Leidster Mevr. M. Meyer – Nobel [3] te Purmerend wensen wij van harte geluk met dit initiatief, mogen vele belangstellenden in het Soefisme zich tot haar wenden. Voor het adres der Eredienst zie achterzijde van dit blad.” [4]

Gerecht 10 in Leiden
Het pand waar het nieuwe Leidse centrum de diensten houdt

 

 

In dit jaar ontstaat er een controverse tussen de Soefi Beweging en Nico (Salar) Kluwer over de uitgave van Soefi boeken. Het probleem zou te maken hebben met kortingen. Kluwer besluit geen boeken meer voor de Soefi Beweging uit te geven en trekt zich terug als lid van de Beweging. Hij zal echter wel betrokken blijven bij het centrum Deventer. [5]. Paul Kluwer, de zoon van Nico Kluwer, herinnert zich het volgende:

In de oorlog was mijn vader doorgegaan met het laten drukken en uitgeven van Soefi boeken. Het was eigenlijk de bedoeling dat dit altijd geschiedde in overleg met de Publications Committee van Headquarters. Deze mensen waren echter in de oorlog niet te bereiken en mijn vader vond het belangrijk dat mensen ook in de oorlog de boeken konden blijven lezen en eventueel cadeau konden doen aan familie en vrienden. Headquarters (lees ook: Ali Khan) waren daar zeer ontstemd over en verboden Kluwer nog langer boeken voor de Soefi Beweging uit te geven. Daarna hebben hij en zijn vrouw Hayat zich inderdaad teruggetrokken uit de Beweging, maar ze besloten wel soefi te blijven. [6]

Zie ook de volgende brief van Nico Kluwer aan Head Quarters:

In Suresnes begint de dreiging van onteigening van het Soefi-land. Een proces dat 6 jaar zal duren en uiteindelijk de boeken in zal gaan als de ‘Suresnes Affaire’. Het resultaat is dat in 1956 de Soefi Beweging uiteindelijk het complete Soefi-land moet afstaan aan de gemeente voor de bouw van woningen.

Verder dit jaar: Oprichting van de Nekbakht Stichting in Suresnes. De stichting heeft als doel het beheren van het archief van Sakina (Nekbakht) Furnee en het verzorgen van de uitgave van The Complete Works van Hazrat Inayat Khan. In het eerste bestuur nemen onder andere zitting: Karimbakhsh Witteveen en Quin Blaauw, de jongste zoon van Kafia Blaauw.

Rue de Tuilerie nummer 34, de woning van Nekbaht Furnée. Tevens het pand waar tot op de dag van vandaag de Nekbakht Stichting is gevestigd. Rechts van het huis zien we nog de rieten schutting die het Soefi Land afschermde van de straat. Het pand en het Soefi Land bevonden zich recht tegenover Fazal Manzil. Het woonhuis van Hazrat Inayat Khan.

De Zomerschool van 1950 wordt gehouden van 22 juli tot 5 augustus, voor de tweede maal in het pand van de Theosofische Vereniging, De Ruyterstraat 67 in Den Haag. De organisatie is in handen van Hazina barones de Smeth – van Pallandt, Iman Kunst en Khusnasib Hübner. Meer dan 300 mureeds zijn aanwezig. Onder hen Oostenrijkers, Belgen, Engelsen, Fransen, Noren, Zweden en Zwitsers. Een honderdtal blijft de gehele periode. Pir-o-Murshid Ali Khan geeft zo’n 150 interviews. Na lange afwezigheid is ook Mushid Talewar Dussaq weer aanwezig. Er worden lezingen gehouden door Murshid Musharaff, Murshid Talewar Dussaq, Shaikh van Stolk en Shireen Smit – Kerbert. Fatima Cnoop Koopmans leidt de Confraternity. Musharaff blijkt de leiding van de Healing ceremonie van Ali Khan te hebben overgenomen.

Staand: Khusnasib Hubner en Hazina de Smeth – van Pallandt.
Gezeten: Murhid Ali Khan en Talewar Dussaq

 

Traditionele groepsfoto

 

Dit jaar trouwt Ameen Carp met Isabelle van Stolk. Later dit jaar emigreert het echtpaar naar Zuid Afrika. [7]