Volledige kroniek van de Nederlandse Soefi historie: Periode van 1915 tot 2016

1971

Ameen Carp. Hij komt dit jaar over verschillende thema’s in conflict met Fazal Inayat-Khan en Karimbakhsh Witteveen

 

 

Activiteiten in de Murad Hassil richten zich meer en meer op jongeren. Ook de werkkampen voor jongeren nemen een aanvang. Ze vinden plaats in Surrey, Engeland en worden geleid door Fazal Inayat-Khan. Ook tijdens de zomerschool van 1972 zal een werkkamp van 12 dagen worden georganiseerd voor ‘moderne mensen vanaf 15 jaar’. [1] Naast de werkkampen zijn ook de lichamelijke oefeningen genaamd ‘Reshastics’ een innovatie van Fazal. Lezers die meer willen weten over de community van Fazal en zijn werkwijze, wordt aangeraden het in 2010 verschenen boek ‘Heart of a Sufi, a Prism of Reflections’ te lezen. Het werk bevat vele herinneringen van Fazals mureeds aan hun ervaringen met Fazal, de Khankah ‘Four Winds’ in Engeland en de community in Katwijk aan Zee in de jaren ’70.


Nieuwe Leidsche Courant 27 juli 1971

Myra van Leer schrijft vanaf 1971 de verslagen en mededelingen van de activiteiten in de Murad Hassil in de Soefi Gedachte.

Het septembernummer van de Soefi Gedachte is een jubileum nummer gewijd aan 25 jaar Soefi Gedachte. (1946 – 1971)

Salim Lange doet in het decembernummer een oproep aan de leden van de Soefi Gedachte om lid te worden van de H.I.R.O. Vanaf 1967 heeft deze kleine vereniging weer zendtijd; 30 minuten per week via de radio en 20 minuten per maand via de televisie. Er hangt nu een ministerieel plan in de lucht om kleine zendgemachtigden in de toekomst geen zendtijd meer te verlenen. [2]

 

Karimbakhsh Witteveen, Fazal Inayat-Khan en Ameen Carp

In het Haagse centrum van de Anna Paulownastraat ontstaat onvrede over het esoterische leiderschap van Fazal. Door zijn vele reizen is hij weinig aanwezig in het centrum. Daarnaast is er onduidelijkheid over de inwijdingsbevoegdheid van Ameen Carp. Ameen zegt deze bevoedheid van Sirkar van Stolk voor zijn overlijden te hebben ontvangen. Zowel Fazal als Karimbakhsh ontkennen deze bevoegdheid, waardoor de inwijding die door Ameen zijn verricht (over de robe van Shaikh Sirdar van Tuyll) door hen beiden ongeldig worden verklaard. Dit maakt dat twee mureeds van Ameen op enig moment niet werden toegelaten tot een bijeenkomst die slechts toegankelijk was voor mureeds van de Soefi Beweging. Karimbakhs schrijft een brief aan alle leden van het centrum om zijn visie en instructies met hen te delen. Ameen wordt, in een persoonlijk schrijven van Karimbakhsh, verzocht af te zien van het geven van inwijdingen. Een van de leden van het AP centrum, Ir. L.J. Noomen, een leerling van Sirdar van Tuyll, klimt in de pen en schrijft Karimbakhsh een uitgebreid weerwoord, waarbij hij zijn steun uitspreekt voor Ameen.

Daarnaast is er een dispuut over het zeggenschap over de Dargah in New Delhi. De Soefi Beweging erkent Fazal op dit punt, de groep van de Anna Paulownastraat (en ook Hayat Bouman) ziet Vilayat als houder van deze positie. [3]

Tot slot verbieden Karimbakhsh en Fazal dat Ameen nog langer  werken van Murshid uitgeeft via zijn uitgeverij East-West Publication. Fazal is inmiddels, met steun van Karimbakhsh,  hoofd geworden van de uitgeverij Servire. Hij wil de uitgaven van Soefi boeken bij deze uitgeverij concentreren. Ook de Duitse Soefi boeken die Ameen nog in depot heeft in Genève, mogen door hem niet meer verkocht worden. [4] [5]

In ditzelfde jaar ontstaat er een goed contact tussen Ameen Carp en Hidayat, de vader van Fazal. Ook Hidayat heeft erg veel moeite met het leiderschap van zijn zoon en de betrekkingen tussen hen beiden zijn dan ook behoorlijk bekoeld.
Een reis van Hidayat naar Virginia ten behoeve van de promotie van zijn composities wordt dit jaar mede door Ameen bekostigd. Zie: ‘Correspondentie Hidayat Inayat – Khan, archief Soefi Museum Den Haag, doos 266’